ความสำเร็จ [เรานิยามความเป็นคริสเตียนอย่างไร]

นักปรัชญาหลายคนในแนวทางของมนุษยชาติเป็นเครื่องมือในการกำหนดคำจำกัดความของวัฒนธรรมแห่งความสำเร็จ ในที่สุด คำจำกัดความของโลกฆราวาสได้รับการกำหนดโดย Karl Marx ซึ่งเชื่อว่าความสำเร็จและแรงผลักดันของมนุษย์ถูกกำหนดโดยเงิน, Friedrich Nietzsche ซึ่งเชื่อว่าความสำเร็จและแรงผลักดันของมนุษย์ถูกกำหนดโดยอำนาจ และ Sigmund Freud ผู้เชื่อว่าความสำเร็จและแรงผลักดันของมนุษย์ถูกกำหนดโดยเพศ อย่างไรก็ตาม 

ไม่มีสิ่งใดที่สอดคล้องกับคำนิยามของความสำเร็จของพระเจ้า

 รายการ ANN InDepth Jennifer Stymiest และ Sam Neves ในตอนนี้จะสำรวจว่าคริสเตียนนิยามความสำเร็จกับบาทหลวง Pavel Goia อย่างไร “วิธีที่พ่อแม่เลี้ยงดูฉันมาคือความสำเร็จไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่โลกเรียกว่าความสำเร็จ แต่ไม่ควรประนีประนอมในความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับพระเจ้า” ความเชื่อของโกเอียที่มีพื้นฐานมาจากการอบรมเลี้ยงดู โดยเฉพาะกับพ่อของเขา ช่วยสร้างโครงสร้างที่คำนิยามของความสำเร็จที่มีศูนย์กลางอยู่ที่พระคริสต์ของเขาสามารถสร้างขึ้นได้ โกยา นักเล่าเรื่องธรรมชาติ เล่าถึงตัวอย่างแล้วครั้งเล่าในชีวิตส่วนตัวของเขา ซึ่งคำนิยามความสำเร็จของพระคริสต์มีชัยเหนือความสำเร็จทางโลก มีมากมายในโลกตะวันตกและบางส่วนของเอเชียที่ความสำเร็จเชื่อมโยงกับอาชีพของตน ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ เงิน อำนาจ และความต้องการทางเพศหรือสังคมมักถูกมองว่าเป็นรูปแบบแห่งความสำเร็จขั้นสูงสุด

ข้อบกพร่องในความสำเร็จทางโลกคือแก่นแท้ของความสำเร็จ ความสำเร็จของสัญลักษณ์สถานะที่จับต้องได้ เช่น วิถีชีวิตที่หรูหรา ตำแหน่งสูงในที่ทำงาน หรือคู่สมรสที่น่าดึงดูด เป็นตัวบ่งชี้ทางกายภาพว่าพวกเขาบรรลุเป้าหมายสูงสุดแล้ว พวกเขาเป็นวัตถุที่จะชี้เมื่อมีข้อสงสัยหรือการตรวจสอบที่เป็นที่ยอมรับในสังคมฆราวาส อย่างไรก็ตาม มาตรฐานแห่งความสำเร็จในพระคัมภีร์ไบเบิลไม่ได้ให้เงินปันผลแบบเดียวกับที่อนุญาตผ่านทุนทางสังคมและการเงิน ความสำเร็จในพระคัมภีร์เป็นเรื่องภายใน จุดจบของการดำเนินตามชีวิตในพระคริสต์คือความสัมพันธ์ที่สมบูรณ์และสมบูรณ์กับพระเจ้าซึ่งเปลี่ยนแปลงในมุมมองทางอารมณ์และจิตวิญญาณของเรา การเติบโตในพระคุณของพระเจ้า การเยียวยาจากบาปหรือความเข้าใจผิดอันเจ็บปวดเกี่ยวกับชีวิต อุดมการณ์ทางโลกที่ไม่ได้เรียนรู้ซึ่งได้รับการสนับสนุนในโลกและทำร้ายจิตใจของเราในที่สุด เป็นกระบวนการภายใน

สำหรับบางคน คริสเตียนสมัยใหม่จำนวนมากปฏิบัติโดยการ

แบ่งความเชื่อและ “ชีวิตจริง” ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะเราลงทุนในการตรวจสอบความถูกต้องของโลกมากกว่าที่จะถามตัวเองว่าเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การต้องการหรือไม่ ในการแบ่งปันเรื่องราวอันทรงพลังจากวัยเยาว์ของเขาเมื่อเขาต้องเผชิญกับการเลือกระหว่างศรัทธาและการศึกษา โกยาเป็นตัวแทนของทางเลือกที่ผู้เชื่อจำนวนมากต้องทำ สำหรับผู้ที่อยู่ภายใต้รัฐบาลที่จงใจขัดขวางความพยายามใด ๆ เพื่อให้ผู้เชื่อได้รับการศึกษาและงานที่ดี ทางเลือกนี้เป็นสิ่งที่เลวร้าย สำหรับผู้ที่อยู่ในโลกตะวันตก แรงกดดันนั้นละเอียดอ่อนกว่ามาก แต่ก็อันตรายพอๆ กันกับบทบาทของพวกเขาในการโต้เถียงครั้งใหญ่ ประการหลังทำให้เกิดแรงกดดันทางสังคม บทสนทนาทางวัฒนธรรมที่บ่อนทำลายความสำคัญของจริยธรรมและศีลธรรมของคริสเตียนอย่างละเอียด และทำให้การปฏิบัติของคริสเตียนผิดศีลธรรม 

การแสวงหาเครื่องหมายแห่งความสำเร็จทั้งทางโลกและชีวิตในพระคริสต์จะนำไปสู่ทางแยกที่จะบังคับการตัดสินใจของโลกหรือพระเจ้า หลายคนสามารถทำให้การตัดสินใจเหล่านี้เป็นเรื่องเล็กน้อยโดยทำให้ดูเหมือนเป็นการเสียสละเพียงครั้งเดียวในนามของความสำเร็จ หรือเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่มีทางเลือก ความจริงก็คือว่าพระเจ้าสร้างเราด้วยทางเลือก ซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งอัศจรรย์เกี่ยวกับพระองค์ ความจริงที่ว่าจุดบรรจบของความสำเร็จทางโลกและทางศักดิ์สิทธิ์นั้นไม่สามารถเชื่อมต่อกันได้นั้นเป็นการเปิดเผยความจริงหลายประการ ประการแรก การพยายามทำให้ความสำเร็จทางโลกถูกต้องตามกฎหมายโดยวางไว้ในสภาพแวดล้อมที่ศักดิ์สิทธิ์ดังที่เห็นได้จากโบสถ์ขนาดใหญ่ นักเทศน์ที่มีชื่อเสียง และพันธกิจข่าวประเสริฐที่เจริญรุ่งเรือง จะเร่งให้เกิดทางแยกที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ ในขณะที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังเหตุผลที่ว่าการไม่ประสบความสำเร็จตามพระคัมภีร์นั้นถูกต้องเมื่อทำใน ชื่อข่าวประเสริฐ ประการที่สอง มันเป็นความเข้าใจผิดในสิ่งที่พระเจ้าต้องการจากเราจริงๆ เราถูกกำหนดให้เป็นคนแปลกแยกออกจากโลกด้วยความมุ่งมั่นของเราที่จะไม่ซื้อเครื่องหมายแห่งความสำเร็จทางโลกและวัฒนธรรมเร่งรีบที่เป็นพิษซึ่งต้องการหลักฐานทางกายภาพของความก้าวหน้า พระคัมภีร์ปฏิเสธความจำเป็นในการพิสูจน์ความสำเร็จดังกล่าวให้โลกเห็น และอันที่จริงเรียกร้องให้ผู้คนละทิ้งเครื่องหมายบางอย่างเพื่อมุ่งความสนใจไปที่การเติบโตทางจิตวิญญาณและจิตใจที่ถูกกีดกันจากการแสวงหาทางโลก 

โกยาเข้าใจอย่างรวดเร็วว่าเราในฐานะผู้เชื่อไม่จำเป็นต้องมีส่วนร่วมในความสมดุลระหว่างงานและชีวิตแบบ 50/50 ที่โลกอาจอ้างว่าเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่รู้จักการจัดลำดับความสำคัญของพระเจ้าเมื่อมาถึงทางแยกสุดท้าย “ฉันคิดว่าคริสเตียนที่แท้จริงคือคนที่

ยอมจำนนโดยสิ้นเชิงทุกวัน” โกยาสังเกต “เขาให้พระเจ้ามาก่อน ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่ไปทำงาน แต่ทุกที่ที่เขาไป ไม่ว่าเขาจะทำอะไร พระเจ้าจะมาก่อน และเขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้เขาถวายเกียรติแด่พระเจ้า และผู้คนจะเห็นพระเจ้าในตัวเขา” การเป็นพันธมิตรกับพระเจ้านี้ไม่ได้หมายถึงการปฏิเสธการทำงานหนักหรือไม่รู้สึกภาคภูมิใจเมื่อเราได้เกรดดีหรือได้เลื่อนตำแหน่ง แต่เป็นความเข้าใจว่านั่นไม่ใช่ผลรวมของคุณค่าของเรา หรือเป้าหมายสุดท้ายของชีวิตเรา ในการทำเช่นนี้ เราตระหนักดีว่าการเติบโตภายในโดยไม่มีเครื่องหมายทางกายภาพนั้นถูกต้องตามกฎหมายและดีกว่าในระยะยาว เช่นเดียวกับการสร้างศรัทธาของเราโดยการปกป้องพรมแดนของความจริงของคริสเตียนที่พระเจ้าได้แสดงให้เราเห็นว่ามีค่ามากกว่ามาก

credit : เว็บสล็อตแท้